ตัวกรองผลการค้นหา
ผวน
หมายถึง[ผฺวน] ก. หวน, กลับ, เช่น ผวนคำ, เรียกคำที่พูดทวนกลับเช่นนั้น เช่น ตกที่อิฐ ผวนเป็น ติดที่อก ว่า คำผวน.
ข้อหา
หมายถึงน. คำกล่าวโทษ; (กฎ) คำกล่าวหาบุคคลว่าได้กระทำความผิดอาญา; คำกล่าวหาเกี่ยวกับข้อโต้แย้งสิทธิหรือหน้าที่ของบุคคลในทางแพ่ง.
หลาย
หมายถึงว. มาก, บางทีใช้คู่กับคำ มาก เป็น มากหลาย.
เหรอ,เหรอะ
หมายถึง(ปาก) คำที่มีเสียงเพี้ยนมาจากคำว่า หรือ.
อารัมภกถา,อารัมภบท
หมายถึงน. คำปรารภ, คำเริ่มต้น, คำนำ.
นามานุศาสตร์
หมายถึงน. อภิธานคำชื่อ. (ส.).
นิคม
หมายถึงน. คำประพันธ์ที่กล่าวย่อและซํ้าความเดิมเพื่อให้ผู้ฟังจำง่าย.
ประสม
หมายถึงก. รวมกันเข้า (เป็นคำใช้ได้ทั่ว ๆ ไป).
กระจิก,-กระจิก
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจุก เป็น กระจุกกระจิก.
กระซวย,-กระซวย
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระซิก เป็น กระซิกกระซวย.
กระแย่ง,-กระแย่ง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระย่อง เป็น กระย่องกระแย่ง.
กระอ่วน,-กระอ่วน
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระอัก เป็น กระอักกระอ่วน.