ผลการค้นหา

ซื่อสัตย์

หมายถึงก. ประพฤติตรงและจริงใจ, ไม่คิดคดทรยศ, ไม่คดโกงและไม่หลอกลวง.

ส่วนได้ส่วนเสีย

หมายถึงน. ประโยชน์ที่ควรได้ควรเสียซึ่งมีอยู่ในส่วนรวม, การได้การเสียร่วมกับคนอื่น, เช่น เขาไม่สนใจงานนี้เพราะไม่มีส่วนได้ส่วนเสียด้วย.

สะบักสะบอม

หมายถึงก. บอบชํ้าเต็มที เช่น ถูกชกเสียสะบักสะบอม.

รักษาเหลี่ยม

หมายถึงก. ระวังไม่ให้เสียชั้นเชิง, ระวังไม่ให้ถูกลบเหลี่ยม.

พิธีแตก

หมายถึง(ปาก) ว. เสียเรื่อง, ล้มเหลว.

ธรรมจารี

หมายถึงน. ผู้ประพฤติธรรม. (ป. ธมฺมจารี; ส. ธรฺมจารินฺ).

นอกลู่นอกทาง

หมายถึงว. ไม่ประพฤติตามแนวทางที่พ่อแม่ครูอาจารย์ได้เคยดำเนินมา.

มิจฉากัมมันตะ

หมายถึงน. “การงานอันผิด” คือ ประพฤติกายทุจริต. (ป.).

คอหยัก ๆ สักแต่ว่าคน

หมายถึง(สำ) น. คนที่ประพฤติตัวไม่สมศักดิ์ศรีของความเป็นคน.

สละชีพเพื่อชาติ

หมายถึงก. ยอมเสียชีวิตเพื่อปกป้องประเทศชาติ.

เสื่อมสิทธิ์

หมายถึงก. มีสิทธิน้อยลง, ทำให้สิทธิเสียไป.

ละลนละลาน

หมายถึงว. ลนลาน เช่น ถูกดุเสียจนละลนละลาน.