ตัวกรองผลการค้นหา
เมิน
หมายถึงก. เบือนหน้าหนี, ไม่ยอมดู, ไม่ยอมแล.
แทรกแผ่นดิน
หมายถึง(สำ) ก. หลีกหนีไปให้พ้น ไม่อยากให้ใครพบหน้าเพราะอับอาย.
สุดหล้าฟ้าเขียว
หมายถึงว. ไกลมากที่สุด เช่น เขาหนีไปอยู่สุดหล้าฟ้าเขียว ยากที่ใครจะตามไปถึง, สุดขอบฟ้า ก็ว่า.
ปลายนาการ
หมายถึง[ปะลายะนากาน] ก. หนีไป. (ป.).
พิราม
หมายถึงน. การหยุดพัก, การหยุดเสียง, ที่สุด. (ส. วิราม).
ปรอย ๆ
หมายถึง[ปฺรอย] ว. ที่ตกเป็นระยะ ๆ ไม่หนาเม็ด (ใช้แก่ฝนตก) เช่น ฝนตกปรอย ๆ.
ขบไม่แตก
หมายถึงก. คิดไม่ออก, แก้ไม่ตก, (ใช้แก่ปัญหา).
ลุแก่อำนาจ
หมายถึงก. ตกอยู่ในอำนาจ, ใช้อำนาจ, เช่น ลุอำนาจโทสะ.
กระยาเลย
หมายถึงว. ต่าง ๆ, ปะปนกัน, (ใช้แก่ต้นไม้มีแก่น แต่ไม่รวมไม้สัก).
เกียรติศักดิ์
หมายถึง[เกียดติสัก] น. เกียรติ, เกียรติตามฐานะของแต่ละบุคคล.
วิจยุต
หมายถึง[วิดจะยุด] ก. ตกไปแล้ว, หลุดไปแล้ว. (ส. วิจฺยุต).
ประโคม
หมายถึงก. บรรเลงดนตรีเพื่อเป็นสัญญาณในพิธีบางอย่างเพื่อสักการบูชาหรือยกย่องเป็นต้น.