ผลการค้นหา

สัมมาวาจา

หมายถึงน. “การเจรจาชอบ” คือ ประพฤติวจีสุจริต. (ป.).

ปากหมา

หมายถึงว. ชอบพูดจาว่าร้ายคนอื่น.

คอสูง

หมายถึงว. ชอบกินหรือใช้ของดีราคาแพง.

กระแดะ

หมายถึง(ปาก) ก. ดัดจริต, ทำในสิ่งที่ไม่น่าทำ.

เพทุบาย,เพโทบาย

หมายถึงก. ทำเล่ห์กล, ทำอุบาย.

จดจ้อง,จด ๆ จ้อง ๆ

หมายถึงก. ตั้งท่าจะทำแล้วไม่ลงมือทำเพราะไม่แน่ใจ.

วิปฏิสาร,วิประติสาร

หมายถึง[วิบปะติสาน, วิปฺระ-] น. ความเดือดร้อน, ความร้อนใจ, (ภายหลังที่ได้กระทำผิด หรือเนื่องด้วยการกระทำผิด). (ป. วิปฺปฏิสาร; ส. วิปฺรติสาร).

สัมมากัมมันตะ

หมายถึงน. “การงานชอบ” คือ ประพฤติกายสุจริต.(ป.).

ปากลำโพง

หมายถึงว. ชอบโพนทะนาหรือเปิดเผยเรื่องราวต่าง ๆ ที่ตนรู้มา.

อั้งยี่

หมายถึงน. สมาคมลับของคนจีน; (กฎ) ชื่อความผิดอาญาฐานเป็นสมาชิกของคณะบุคคลซึ่งปกปิดวิธีดำเนินการและมีความมุ่งหมายเพื่อการอันมิชอบด้วยกฎหมาย เรียกว่า ความผิดฐานเป็นอั้งยี่. (จ.).

ควร

หมายถึง[ควน] ว. เหมาะ เช่น กินแต่พอควร; ชอบ, ถูกต้อง, เช่น เห็นควรแล้ว; เป็นคำช่วยกริยาในความคล้อยตาม เช่น ควรทำ ควรกิน.

พลั้งเผลอ

หมายถึง[-เผฺลอ] ว. ผิดพลาดเพราะหลงลืมไปชั่วขณะ.