ผลการค้นหา

เสียงแปร่งหู

หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากปรกติ เนื่องจากมีอารมณ์ไม่พอใจแฝงอยู่.

ส่าย

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงที่เกิดจากผ้าแพรเนื้อหนาแข็งเสียดสีกัน เช่น ได้ยินเสียงแพรส่าย.

พำพึม,พำ ๆ,พึม ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อย ๆ, พึมพำ ก็ว่า.

ฟุ่บ

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงดินปืนที่จุดแล้วลุกไหม้ทันทีทันใด.

เรืองนาม

หมายถึงว. มีชื่อเสียงโด่งดัง.

ปืดปึง

หมายถึงว. เสียงตีตะโพน.

มี่

หมายถึงว. อึกทึก, เสียงแซ่.

โครกครอก

หมายถึง[โคฺรกคฺรอก] ว. เสียงดังเช่นนั้น.

โครมคราม

หมายถึง[โคฺรมคฺราม] ว. เสียงดังเช่นนั้น.

ฮือ,ฮือ,ฮือ ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงครางของเด็กเมื่อร้องไห้นาน ๆ หรือเสียงครางเมื่อมีอาการไข้หรือหนาวเย็น.

แปร้นแปร๋

หมายถึงว. เสียงดังแหลมอย่างเสียงช้างร้องเมื่อโกรธหรือตกใจ, แปร๋ หรือ แปร๋แปร้น ก็ว่า.

โพละ

หมายถึง[โพฺละ] ว. เสียงอย่างเสียงทุบหม้อดินแตกเป็นต้น.