ผลการค้นหา

สันทิฐิก,สันทิฐิก-

หมายถึง[สันทิดถิกะ-] (แบบ) ว. ควรเห็นเอง, เป็นคุณของพระธรรมอย่างหนึ่ง. (ป. สนฺทิฏฺิก; ส. สานฺทฺฤษฺฏิก).

อัชฌัตติก,อัชฌัตติก-

หมายถึง[อัดชัดติกะ-] ว. ภายใน, เฉพาะตัว, ส่วนตัว, เช่น อัชฌัตติกปัญญา. (ป.).

ปริภาษ,ปริภาษณ์

หมายถึง[ปะริพาด] ก. บริภาษ. (ส.; ป. ปริภาส).

บริจารก

หมายถึง[บอริจารก] น. คนใช้, คนบำเรอ. (ป., ส. ปริจารก).

บำรู

หมายถึงก. ตกแต่ง, บำรุง; ประ เช่น บำรูงา ว่า ประงา.

ภีรุ,ภีรุก,ภีรุก-

หมายถึง[พีรุกะ-] ว. กลัว, ขี้ขลาด. น. ผู้หญิง เช่น ภีรุอวตาร ว่า อวตารเป็นผู้หญิง. (แช่งนํ้า). (ป., ส.).

อวิญญาณก,อวิญญาณก-

หมายถึง[อะวินยานะกะ-, อะวินยานนะกะ-] ว. ไม่มีวิญญาณ, ไม่มีชีวิต, ไม่มีจิตใจ. (ป.).

อนุญาต

หมายถึงยินยอม, ยอมให้, ตกลง. (ป. อนุญฺญาต)

ประโปรย

หมายถึง[-โปฺรย] ก. ทำน้ำให้กระจายเป็นเม็ดเล็ก ๆ เช่น ประโปรยน้ำจากพระสุหร่าย.

นวก,นวก-,นวก-

หมายถึง[นะวะกะ-] น. หมวด ๙ หมายความว่า วัตถุอันมีจำนวน ๙ ทุกอย่าง เช่น รัตนะ ๙ คำสอนของพระศาสดา ๙ พุทธคุณ ๙ เอามารวมไว้ในหมวดนั้น เรียกว่า นวก เช่น นวกนิบาต. (ป.).

สาฎก

หมายถึง[สาดก] น. ผ้า. (ป. สาฏก; ส. ศาฏก).

ประสิทธิ,ประสิทธิ-,ประสิทธิ์

หมายถึง[ปฺระสิดทิ-, ปฺระสิด] น. ความสำเร็จ. ก. ทำให้สำเร็จ. (ส. ปฺรสิทฺธิ).