ค้นเจอ 1,174 รายการ

เขียนด้วยมือลบด้วยตีน

หมายถึง(สำ) ก. ยกย่องแล้วกลับทำลายในภายหลัง.

ธรง

หมายถึง[ทฺรง] (โบ; เลิก) ก. ทรง. (สามดวง).

ศศธร

หมายถึงน. ทรงไว้ซึ่งรูปกระต่าย คือ ดวงจันทร์. (ส.).

สูรยคราส,สุริยคราส

หมายถึงน. “การกลืนดวงอาทิตย์” ตามความเข้าใจของคนโบราณที่เชื่อว่าพระราหูอมดวงอาทิตย์, สุริยุปราคา ก็เรียก.

เข้าที่

หมายถึงก. นั่งภาวนากรรมฐาน (ทางพระศาสนา); กลับเหมือนเดิม เช่น ซ้อมจนเข้าที่; นอน ใช้ในราชาศัพท์ พูดเต็มว่า เข้าที่บรรทม.

นิวัต,นิวัตน์

หมายถึง[-วัด] (แบบ) ก. กลับ. (ป. นิวตฺต, นิวตฺตน).

ตึก ๆ,ตึ้ก ๆ,ตึ้กตั้ก

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงหัวใจเต้นเวลาเหนื่อยหรือตกใจเป็นต้น.

พลว,พลว-

หมายถึง[พะละวะ-] ว. มีกำลัง, แข็งแรง, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส เช่น พลวเหตุ คือ เหตุแข็งแรง เหตุที่มีกำลังกล้า. (ป.).

หัวใหม่

หมายถึงว. นิยมของใหม่, นิยมตามแบบใหม่, ตรงข้ามกับ หัวเก่า; ทันสมัย, ตรงข้ามกับ หัวโบราณ, หัวสมัยใหม่ ก็ว่า.

นวก,นวก-,นวก-,นวกะ

หมายถึง[นะวะกะ-] น. ผู้ใหม่, ผู้อ่อน. (ป.). ว. ใหม่, อ่อน, เช่น พระนวกะ นวกภูมิ.

ตกดิน

หมายถึงก. อาการที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไป.

แปรผันแบบผกผัน

หมายถึง(คณิต) ก. ลักษณะที่จำนวนที่ ๑ เพิ่มขึ้นจากเดิมกี่เท่าก็ตาม เป็นเหตุให้จำนวนที่ ๒ ลดลงจากเดิมโดยสัดส่วนเท่า ๆ กัน หรือเมื่อจำนวนที่ ๑ ลดลงจากเดิมกี่เท่าก็ตาม เป็นเหตุให้จำนวนที่ ๒ เพิ่มขึ้นจากเดิมโดยสัดส่วนเท่า ๆ กัน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ