ผลการค้นหา

ต่อมน้ำ

หมายถึงน. ฟองอากาศที่ผุดขึ้นปุด ๆ เหนือนํ้า.

พายุเฮอริเคน

หมายถึงน. พายุที่มีความเร็วลมเช่นเดียวกับพายุไต้ฝุ่น แต่เกิดในมหาสมุทรแอตแลนติก ทะเลแคริบเบียน อ่าวเม็กซิโก และภาคตะวันออกของมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ, ลมสลาตัน ก็เรียก.

หัวลม

หมายถึงน. ต้นลม, ลมต้นฤดูหนาว; เรียกไข้ที่มักเกิดเพราะถูกอากาศเย็นต้นฤดูหนาวว่า ไข้หัวลม.

ขมเป็นยา

หมายถึง(สำ) น. คำติมักเป็นประโยชน์ทำให้ได้คิด, มักใช้เข้าคู่กับ หวานเป็นลม ว่า หวานเป็นลม ขมเป็นยา.

ลิ้นกระบือ

หมายถึงน. ฝิ่นดิบที่ทำมาจากเหนือ เรียกว่า ฝิ่นลิ้นกระบือ.

เลอ

หมายถึงบ. เหนือ, ข้างบน, พ้น. ว. ยิ่ง. (ข.).

หอคำ

หมายถึงน. เรือนของเจ้าผู้ครองแคว้นฝ่ายเหนือ.

เบื้องบน

หมายถึงน. ที่อยู่สูงขึ้นไป, โดยปริยายหมายถึงผู้หรือสิ่งที่มีอำนาจเหนือกว่า.

ท้องเฟ้อ

หมายถึงว. อาการที่ลมในกระเพาะตีขึ้นเพราะอาหารไม่ย่อยและเป็นพิษ.

เบญจภูต

หมายถึงน. ธาตุทั้ง ๕ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม อากาศ.

ปาดหาว

หมายถึงน. ลมที่พาใบเรือตลบขึ้นปลายเสา.

สั่ง

หมายถึงก. ทำให้ลมดันนํ้ามูกออกจากจมูกโดยแรง ในคำว่า สั่งน้ำมูก.