ผลการค้นหา

วิฆาส

หมายถึงน. เดน, อาหารเหลือ. (ป.).

สำรวม

หมายถึงว. รวม, ประสม, ปนกัน, เช่น อาหารสำรวม.

เย็นตา

หมายถึงว. ชื่นตา, สบายตา, ดูแล้วสบายใจ, เช่น สีเขียวอ่อนเย็นตา.

ลำไส้

หมายถึงน. ส่วนของทางเดินอาหารซึ่งอยู่ระหว่างกระเพาะอาหารกับทวารหนัก เป็นท่อยาวขดไปมาอยู่ในช่องท้อง มีหน้าที่ย่อย ดูดซึมอาหารและน้ำ พักและขับถ่ายกากอาหาร, ไส้ ก็เรียก.

ภิกขาจาร

หมายถึงน. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ป.).

กินงาย

หมายถึงก. กินอาหารมื้อเช้า.

ปริณามัคคิ

หมายถึงน. ไฟธาตุที่ย่อยอาหาร. (ป.).

ภุญชะ

หมายถึงก. กิน, กินอาหาร. (ป.).

ตั้งธาตุ

หมายถึงก. จัดระบบการย่อยอาหารให้เป็นปรกติ.

ต้อ

หมายถึงน. โรคอย่างหนึ่งเกิดที่ลูกตา ทำให้ตาพิการมองอะไรไม่เห็นชัดเจน หรืออาจทำให้ตาบอดได้ มีหลายชนิด.

เห็น

หมายถึงก. อาการของตาที่ประสบรูป, ปรากฏแก่ตา, ปรากฏแก่ใจ, คิดรู้.

เหล่

หมายถึงว. เขมาก (ใช้แก่ตา).