ตัวกรองผลการค้นหา
ภังคี
หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
กินปลิง
หมายถึงน. นกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
มิคเศียร,มิคสิร,มิคสิร-,มิคสิระ,มิคสิระ
หมายถึงน. ชื่อเดือนที่ ๑ แห่งจันทรคติ, เดือนอ้ายตกราวเดือนธันวาคม. (ป.).
ชิวหินทรีย์
หมายถึงน. ลิ้นซึ่งเป็นใหญ่ในการลิ้มรส. (ป. ชิวฺหา + อินฺทฺริย).
เตรียบ
หมายถึง[เตฺรียบ] (กลอน) ก. เทียบ เช่น เตรียบจันทรสมสูริย์ สถิตย์. (สรรพสิทธิ์); จัดไว้เสร็จ, จัดไว้พร้อม, เช่น เตรียบตั้งต่อฉาน. (ตะเลงพ่าย).
กรรซ้นน
หมายถึง[กันซั้น] (โบ) ก. ทัน, กระชั้น, เช่น พราหมณ์จะมากรรซ้นน. (ม. คำหลวง กุมาร).
ใจยักษ์
หมายถึงว. มีใจดุร้าย, มีใจอำมหิต, บางทีก็ใช้คู่กับ ใจมาร เป็น ใจยักษ์ใจมาร.
ปรางค์ปรา
หมายถึง[ปฺรางปฺรา] (กลอน) ตัดมาจาก ปรางค์ปราสาท.
อีสาน
หมายถึงน. พระศิวะหรือพระรุทระ.
บุพวิเทหทวีป
หมายถึงน. ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันออกของเขาพระสุเมรุ เป็นทวีป ๑ ใน ๔ ทวีป ได้แก่ อุตรกุรุทวีปหรืออุตรกุรูทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป.
กำมะหยี่
หมายถึงน. ชื่อดาวเรืองพันธุ์หนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ตอดต่อ
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).