ผลการค้นหา

กระเบี้ย,-กระเบี้ย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระบั้ว เป็น กระบั้วกระเบี้ย.

กระปิ่ม,-กระปิ่ม

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปุ่ม เป็น กระปุ่มกระปิ่ม.

กระเปี้ย,-กระเปี้ย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปั้ว เป็น กระปั้วกระเปี้ย.

จ๋ะ

หมายถึงว. เสียงประกอบคำถาม.

พระพุทธเจ้าข้าขอรับใส่เกล้าใส่กระหม่อม

หมายถึงน. คำขานรับพระเจ้าแผ่นดิน.

กลอนตลาด

หมายถึงน. คำกลอนสามัญ โดยมากเป็นกลอน ๘ เช่น กลอนนิราศ นิทานคำกลอน.

จ๋ะ

หมายถึงว. เสียงประกอบคำเรียก เช่น แม่จ๋ะ (เป็นเสียงสั้นจากคำ จ๋า).

เสียงเลื้อน

หมายถึง(โบ) น. เสียงอ่านหรือสวดทำนองเสนาะ เช่น เสียงเลื้อนเสียงขับ. (จารึกพ่อขุนรามคำแหง).

นิคหิต

หมายถึง[นิกคะหิด] (โบ) น. ชื่อเครื่องหมายรูปดังนี้ ํ ในภาษาบาลีและสันสกฤตมีเสียงอ่านเหมือนตัว ง และ ม สะกด ในภาษาไทยก็อนุโลมใช้ตาม เช่น จํหัน อ่านว่า จังหัน อ่านว่า ชุมนุม, นฤคหิต หรือ หยาดนํ้าค้าง ก็เรียก. (ป. นิคฺคหีต; ส. นิคฺฤหีต).

อีดอก

หมายถึงน. คำที่ใช้ด่าผู้หญิง.

อือ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเป็นการตอบรับหรือรับรู้.

บทกลอน

หมายถึงน. คำประพันธ์ที่เป็นบทร้อยกรอง.