ผลการค้นหา

อินทขีล

หมายถึง[-ทะขีน] น. เสาหรือหลักหน้าประตูเมือง, หลักเมือง, เสาเขื่อน. (ป.; ส. อินฺทฺร + กีล).

นิราศ

หมายถึง[-ราด] ก. ไปจาก, ระเหระหน, ปราศจาก. น. เรื่องราวที่พรรณนาถึงการจากกันหรือจากที่อยู่ไปในที่ต่าง ๆ เป็นต้น มักแต่งเป็นกลอนหรือโคลง เช่น นิราศนรินทร์ นิราศเมืองแกลง. (ส.).

ลงกา

หมายถึงน. ชื่อเมืองของทศกัณฐ์ในเรื่องรามเกียรติ์.

นำเที่ยว

หมายถึงก. พาเที่ยวชมบ้านชมเมือง.

ลูกหลวง

หมายถึงน. ลูกของพระเจ้าแผ่นดิน; (โบ) เรียกเมืองเอกที่พระโอรสของพระเจ้าแผ่นดินไปครองว่า เมืองลูกหลวง.

คู

หมายถึงน. ร่องนํ้าที่ขุดขึ้นเพื่อชักน้ำหรือเก็บนํ้าไว้ใช้เป็นต้น เช่น คูสวน, ร่องน้ำที่ขุดขึ้นเพื่อเป็นเครื่องกีดขวางป้องกันที่นอกกำแพงเมือง เช่น คูเมือง.

คออ่อนคอพับ

หมายถึงว. อาการที่คอเอียงไปมาเพราะเมา ง่วง หรือเหนื่อย เป็นต้น.

เบิกโลง

หมายถึงก. ทำพิธีก่อนนำศพลงโลง.

ระเด่น

หมายถึงน. โอรสหรือธิดาของกษัตริย์เมืองใหญ่. (ช.).

อมราวดี

หมายถึงน. ชื่อเมืองของพระอินทร์. (ส. อมราวดี).

บุระ

หมายถึงน. ป้อม, หอ, วัง, เมือง. (ป. ปุร).

คนโท

หมายถึง[คน-] น. กุณโฑ, หม้อนํ้ารูปต่าง ๆ คอยาว.