ตัวกรองผลการค้นหา
ปกติ
หมายถึง[ปะกะติ, ปกกะติ] ว. ธรรมดา, เป็นไปตามเคย, ไม่แปลกไปจากธรรมดา, ปรกติ ก็ว่า. (ป.; ส. ปฺรกฺฤติ).
มักฏกะ
หมายถึง[มักกะตะกะ] (แบบ) น. แมงมุม. (ป. มกฺกฏก; ส. มรฺกฏก).
สัลลาป,สัลลาป-
หมายถึง[สันลาปะ-] น. การพูดจากัน. (ป.; ส. สํลาป).
ลูกกะจ๊อก,ลูกกะโล่,ลูกจ๊อก
หมายถึง(ปาก) น. ผู้ที่อ่อนแอสู้ใครไม่ได้.
วรรธกะ
หมายถึง[วัดทะกะ] น. ผู้เจริญ. (ส. วรฺธก ว่า ผู้ทำให้เจริญ; ป. วฑฺฒก).
ดอกไม้พวง
หมายถึงน. ชื่อเพลงยาวกลอักษร ตัวอย่างว่า นิจาเอ๋ยกะไรเลยไม่เคยเห็น นิจาเอ๋ยกะไรน่านํ้าตากระเด็น นิจาเอ๋ยกะไรเปนได้เช่นนี้. (กลบท).
หนักกบาล,หนักกบาลหัว
หมายถึง(ปาก) ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ถึงจะแก่คาบ้าน ก็ไม่หนักกบาลหัวใคร. (เพลงพื้นบ้าน), หนักกะลาหัว หนักหัว หรือ หนักหัวกบาล ก็ว่า.
กลา
หมายถึง[กะลา] (แบบ) น. เสี้ยวที่ ๑๖ แห่งดวงเดือน, ดวงเดือน; ระเบียบพิธีของการบูชา เช่น ไปคำนับศาลสุรากลากิจ. (อภัย), ใช้ว่า กระลา ก็มี. (ป., ส.).
หนักหัวกบาล
หมายถึง(ปาก) ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ฉันจะไปที่ไหน ก็ไม่เห็นจะหนักหัวกบาลใคร, หนักกบาล หนักกบาลหัว หนักกะลาหัว หรือ หนักหัว ก็ว่า.
ฉกษัตริย์
หมายถึง[ฉ้อกะสัด, ฉอกะสัด] น. กษัตริย์ ๖ พระองค์, ชื่อกัณฑ์ที่ ๑๒ ของมหาชาติ.
สก,สก-,สก-
หมายถึง[สะกะ-] ว. ของตน. (ป.; ส. สฺวก).
กโบล
หมายถึง[กะโบน] น. แก้ม. (ป. กโปล).