ตัวกรองผลการค้นหา
กะโตงกะเตง
หมายถึงว. โตง ๆ เตง ๆ, ติดอยู่รุงรัง, พัวพัน.
สามานย,สามานย-
หมายถึง[สามานนะยะ-, สามานยะ-] ว. ปรกติ, ธรรมดา, เช่น สามานยนาม. (ส. สามานฺย; ป. สามญฺ).
เฉื่อย
หมายถึง(เคมี) ว. ไม่เปลี่ยนไปง่ายโดยปฏิกิริยาเคมี, ไม่ไวต่อปฏิกิริยาเคมี.
อารย,อารย-,อารยะ
หมายถึง[อาระยะ-] ว. เจริญ. (ส.; ป. อริย).
คล้อยหลัง
หมายถึงว. ผ่านพ้นไปยังพอเห็นหลังไว ๆ เช่น เขาเพิ่งเดินคล้อยหลังไปไม่นาน.
มัธยมา
หมายถึง[มัดทะยะมา] ว. มัชฌิมา, ปานกลาง. (ส.).
สรภัญญะ
หมายถึง[สะระพันยะ, สอระพันยะ] น. ทำนองสำหรับสวดคำที่เป็นฉันท์, ทำนองขับร้องทำนองหนึ่ง, เช่น สวดสรภัญญะ ทำนองสรภัญญะ. (ป.).
มรรตยะ,มรรตัย,มัตตัย,มัตยะ
หมายถึง[มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ] น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. (ส. มรฺตฺย; ป. มจฺจ).
มนุษยชาติ
หมายถึง[มะนุดสะยะ-, มะนุดสะ-] น. จำพวกคน, หมู่มนุษย์. (ส.).
มาตามหัยกา,มาตามหัยยิกา
หมายถึง[-มะไหยะกา, -มะไหยิกา] (ราชา) น. ย่าทวด, ยายทวด. (ป. มาตา + มหยฺยิกา).
อัญมัญ,อัญมัญ-
หมายถึง[อันยะมันยะ-] ว. ซึ่งกันและกัน, แก่กันและกัน, ของกันและกัน, เช่น เป็นอัญมัญปัจจัย คือ เป็นปัจจัยของกันและกัน. (ป. อญฺมญฺ).
สาธย,สาธย-,สาธยะ
หมายถึง[-ทะยะ-] ว. ควรทำให้สำเร็จ. (ปรัชญา) น. สิ่งหรือเรื่องที่อนุมาน. (ส. สาธฺย).