ผลการค้นหา

กระผลาม,-กระผลาม

หมายถึง[-ผฺลาม] ใช้เข้าคู่กับคำ กระผลี เป็น กระผลีกระผลาม.

คุณชาย

หมายถึง(ปาก) น. คำที่ใช้เรียกหม่อมราชวงศ์ที่เป็นชาย.

ฆ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๖ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต ที่ใช้เขียนในคำไทยมีบ้างเล็กน้อย คือ ฆ่า เฆี่ยน ฆ้อง ระฆัง ตะเฆ่.

คำพ้องเสียง

หมายถึงคำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใส-ไส-ไสย กาน-กาล-การ-การณ์ (โบ) ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทยของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) เรียกคำพ้องเสียงว่า ไวพจน์

ท้องพอง

หมายถึงว. ท้องอืด, ใช้เข้าคู่กับคำ ท้องขึ้น เป็น ท้องขึ้นท้องพอง.

ทะนุ,ทะนุก

หมายถึงก. อุดหนุน (มักใช้ควบกับคำอื่น).

เตอะ

หมายถึงว. มาก, ใช้ประกอบกับคำ หนา เป็น หนาเตอะ.

เจ้าค่ะ

หมายถึงว. คำที่ผู้หญิงใช้ขานรับผู้ใหญ่อย่างสุภาพ.

นู่น

หมายถึง(ปาก) ส. คำใช้แทนนามที่อยู่ไกลออกไป.

กระตรำ,-กระตรำ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระตรก เป็น กระตรกกระตรำ.

ล่วงพ้น

หมายถึงก. ผ่านพ้น, บางทีก็ใช้เพียง ล่วง คำเดียว.

ดอกทอง

หมายถึงน. หญิงใจง่ายในทางประเวณี (ใช้เป็นคำด่า).