ผลการค้นหา

ตระ

หมายถึง[ตฺระ] น. แถบ, แปลง, (ใช้แก่ที่).

ถึงใจ

หมายถึงว. จุใจ, สะใจ, สาแก่ใจ.

คนร้าย

หมายถึงน. คนที่ไม่มีคุณธรรม; คนทำผิดอาญา, อาชญากร.

ปากเปราะ

หมายถึงก. พูดจาทักทายเก่ง, พูดจาว่าคนง่าย ๆ; เห่าเก่ง (ใช้แก่สุนัข).

รูปธรรมนามธรรม

หมายถึงน. ลักษณะที่เป็นเองอย่างนั้นตามธรรมชาติ (ใช้แก่รูปร่างหน้าตาของคน) เช่น หน้าตาสวยหรือไม่สวยก็เป็นเรื่องของรูปธรรมนามธรรม.

เหย

หมายถึง[เหฺย] ว. เบ้ (ใช้แก่หน้า).

เหยเก

หมายถึงว. เบ้เบี้ยวไป (ใช้แก่หน้า).

ชิระ

หมายถึงว. แก่, ครํ่าคร่า, ชำรุด. (ป.).

เซียว

หมายถึงว. ไม่สดใส, ไม่สดชื่น, (ใช้แก่หน้า).

ตกจั่น

หมายถึงก. ออกดอก (ใช้แก่หมากและมะพร้าว).

ถึงแก่อสัญกรรม

หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่เจ้าพระยาหรือเทียบเท่า).

กลมกล่อม

หมายถึงว. ที่เข้ากันพอดี (ใช้แก่รสหรือเสียง).