ค้นเจอ 805 รายการ

ธาตรี

หมายถึง[ทาตฺรี] (แบบ) น. แผ่นดิน, โลก, ในบทกลอนใช้ว่า ธาษตรี ก็มี. (ส.).

น้ำเย็นปลาตาย

หมายถึง(สำ) น. คำพูดที่ไพเราะอ่อนหวานทำให้ตายใจ อาจเป็นโทษเป็นภัยได้, มักพูดเข้าคู่กับ นํ้าร้อนปลาเป็น.

น้ำลดตอผุด

หมายถึง(สำ) เมื่อหมดอำนาจความชั่วที่ทำไว้ก็ปรากฏ.

สอนจระเข้ให้ว่ายน้ำ

หมายถึง(สำ) ก. สอนสิ่งที่เขารู้ดีหรือที่เขาถนัดอยู่แล้ว.

หมายน้ำบ่อหน้า

หมายถึง(สำ) ก. มุ่งหวังจะได้สิ่งที่ยังมาไม่ถึง.

เอาน้ำลูบท้อง

หมายถึง(สำ) ก. อดทนในยามยากโดยกินน้ำแทนข้าว.

รำพึงรำพัน

หมายถึงก. พูดอย่างที่คิดคำนึงอยู่ เช่น เขารำพึงรำพันว่า โลกนี้น่าอยู่จริงหนอ.

ไผทโกรม

หมายถึง[-โกฺรม] น. แผ่นดินตํ่า หมายความว่า ใต้หล้า คือ พื้นโลกเรานี้.

มหิดล

หมายถึงน. พื้นดิน, พื้นโลก. (ส. มหิตล, มหีตล).

ก่อมก้อ

หมายถึงว. ค่อม, เตี้ย, เช่น มีเจ่งตาบอดพลาย ก่อมก้อ. (โลกนิติ).

โลกบาล

หมายถึง[โลกกะ-] น. หัวหน้าเทวดาในชั้นจาตุมหาราช มีหน้าที่รักษาโลกในทิศทั้ง ๔ เรียกเต็มว่า ท้าวจตุโลกบาล หรือ ท้าวจัตุโลกบาล คือ ๑. ท้าวธตรฐ จอมภูต หรือจอมคนธรรพ์ รักษาโลกด้านทิศบูรพาหรือทิศตะวันออก ๒. ท้าววิรุฬหก จอมเทวดา หรือจอมกุมภัณฑ์ รักษาโลกด้านทิศทักษิณหรือทิศใต้ ๓. ท้าววิรูปักษ์ จอมนาค รักษาโลกด้านทิศประจิมหรือทิศตะวันตก ๔. ท้าวกุเวร จอมยักษ์ รักษาโลกด้านทิศอุดรหรือทิศเหนือ. (ป., ส. โลกปาล).

ธาษตรี

หมายถึง[ทาดตฺรี] (กลอน) น. แผ่นดิน, โลก. (ส. ธาตฺรี).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ