ผลการค้นหา

ขทิง

หมายถึง[ขะ-] (โบ) น. ต้นกระทิง.

จินดาหนา

หมายถึง[-หฺนา] น. ต้นจันทน์. (ช.).

ตลึง

หมายถึง[ตะลึง] น. ต้นอัญชัน. (ช.).

ติลก

หมายถึง[-หฺลก] (แบบ) น. ต้นโลท. (ป.).

ต้นวายปลายดก

หมายถึง(สำ) น. ตอนต้นไม่ดีไปดีเอาตอนหลัง.

ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น

หมายถึง(สำ) น. ลูกย่อมไม่ต่างกับพ่อแม่มากนัก.

ต้นร้ายปลายดี

หมายถึง(สำ) น. ตอนแรกประพฤติตัวไม่ดี แต่ภายหลังกลับสำนึกตัวได้แล้วประพฤติดีตลอดไป, ตอนต้นไม่ดีไปดีเอาตอนหลัง.

ตัดไฟแต่ต้นลม

หมายถึง(สำ) ก. ตัดต้นเหตุเพื่อไม่ให้เหตุการณ์ลุกลามต่อไป.

เฉียง

หมายถึงน. ต้นไม้ใช้ใบทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

รัง

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Shorea siamensis Miq. ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้แข็ง ใช้ในการก่อสร้าง.

สวะ

หมายถึง[สะหฺวะ] น. ต้นหญ้า ต้นผัก หรือสิ่งต่าง ๆ ที่ลอยเป็นแพอยู่ในน้ำ.

ตายพราย

หมายถึงก. ตายเสียแต่ยังไม่ออกผล (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิดซึ่งกำลังจะมีผล เช่น กล้วย ถั่วแระ), ยืนต้นตาย (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิด เช่น คูน).