ค้นเจอ 3,206 รายการ

กาพย์กลอน

หมายถึงน. คำร้อยกรอง.

ฉะ

หมายถึงคำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ฉ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ฉาดฉาด กร่อนเป็น ฉะฉาด ฉ่ำฉ่ำ กร่อนเป็น ฉะฉ่ำ มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำหรือเน้นคำ.

ธงทิว,ธงเทียว

หมายถึงน. ธงที่มีรูปลักษณะคล้ายกระบอก.

สากรรจ์

หมายถึงคำเลือนมาจาก ฉกรรจ์.

พอที

หมายถึงคำห้ามเพื่อขอยับยั้ง.

ดูเถอะ,ดูเถิด

หมายถึงคำบอกกล่าวให้รับรู้ไว้.

ตึ,ตึ ๆ

หมายถึงว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อแห้ง, มักใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตึ.

มารษา

หมายถึง[มานสา] น. คำปด, คำเท็จ, คำไม่จริง. (ส. แผลงมาจาก มฺฤษา).

พระหารณย์,พระหารัณย์

หมายถึงน. ป่าใหญ่. (ป. พฺรหา + ส. อารณฺย).

ดิ

หมายถึงคำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด เช่น นั่นดิ, เอาดิ คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อทำให้เป็นประโยคคำถาม เช่น จริงดิ

พนาศรม

หมายถึง[พะนาสม] น. อาศรมในป่า. (ส. วนาศฺรม).

วจีวิภาค

หมายถึงน. ชื่อตำราไวยากรณ์ตอนที่ว่าด้วยคำและหน้าที่ของคำ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ