ค้นเจอ 760 รายการ

คุ้ย

หมายถึงก. ใช้มือ เท้า หรือสิ่งอื่นตะกุยขึ้นมา.

กำหมัด

หมายถึงน. มือที่กำเข้าให้แน่นเพื่อจะชกหรือต่อย.

ประตูลม

หมายถึงน. เรียกอวัยวะส่วนที่อยู่ระหว่างนิ้วมือนิ้วเท้า.

ตะกุย

หมายถึงก. เอามือหรือเท้าเป็นต้นคุ้ยหรือข่วน.

ฟายน้ำตา

หมายถึงก. เอามือเช็ดน้ำตาที่อาบหน้าอยู่.

หมวกแจว

หมายถึงน. ไม้ที่สวมหัวแจวสำหรับจับ.

แม่วี

หมายถึงน. คอกจับช้างขนาดเล็ก; แม่ซื้อ.

เจลียง

หมายถึง[จะเลียง] น. ชื่อไข้ที่มีอาการจับวันเว้นวัน.

มาลัยชายเดียว

หมายถึงน. มาลัยที่มีอุบะห้อยชายเพียงพวงเดียว, มาลัยมือ มาลัยข้อมือ หรือ มาลัยเปีย ก็เรียก.

ปาณิมุกต์

หมายถึงน. ศัสตราที่พุ่งด้วยมือ เช่น หอก หลาว. (ส.).

ปาม

หมายถึงก. ขยุ้มด้วยมือ, ซุ่มซ่ามเข้าไป, กินอย่างตะกละ.

ไม่ได้เบี้ยเอาข้าว

หมายถึง(สำ) ว. ไม่ได้อย่างหนึ่งก็ต้องเอาอีกอย่างหนึ่ง, ไม่ยอมกลับมือเปล่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ