ค้นเจอ 4,280 รายการ

แขก

หมายถึงน. ผู้มาหา, ผู้มาแต่อื่น, ผู้ที่มาร่วมงานพิธีของเจ้าภาพ, บางทีเรียกว่า แขกเหรื่อ; คนบ้านอื่นที่มาช่วยทำงาน.

หยิบไปแต่พอดี

หมายถึงเอาของบริจาคจากตู้ปันสุขไปในปริมาณที่เหมาะสม เผื่อไว้ให้คนอื่นที่ยังเดือดร้อนด้วย ไม่ใช่แย่งหยิบเอาไปกันจนหมด

รบเร้า

หมายถึงก. เซ้าซี้จะเอาให้ได้.

เหลือขอ

หมายถึงว. ดื้อมาก, เอาไว้ไม่อยู่.

เอาหูไปนา เอาตาไปไร่

หมายถึง(สำ) ก. แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่สนใจ.

เจ้าถ้อยหมอความ

หมายถึงน. ผู้ที่ชอบเอากฎหมายมาอ้าง, ผู้มักใช้โวหารพลิกแพลงไปในทางกฎหมาย.

สอพลอ

หมายถึง[สอพฺลอ] ก. กล่าวร้ายป้ายสีผู้อื่นเพื่อให้ผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีฐานะสูงกว่าเกลียดชังผู้นั้นเพื่อประโยชน์ของตน.

กลิ่น

หมายถึง[กฺลิ่น] น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยจมูก คือ เหม็น หอม และอื่น ๆ, บางทีใช้หมายความว่า เหม็น เช่น ของสิ่งนั้นมีกลิ่น.

เปี๊ยก

หมายถึงว. เล็กมากเมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นหรือสิ่งอื่น.

หมิ่นประมาท

หมายถึงก. แสดงกิริยาวาจาดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น. (กฎ) น. ชื่อความผิดทางอาญาฐานใส่ความผู้อื่นต่อบุคคลที่สาม โดยประการที่น่าจะทำให้ผู้อื่นนั้นเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง.

ฟิบ

หมายถึงว. อาการที่ปลายจมูกแฟบลงเล็กน้อย.

คัด

หมายถึงว. แน่นหรือตึง เช่น จมูกคัด นมคัด.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ