ตัวกรองผลการค้นหา
ไข้หัวลม
หมายถึงน. ไข้ที่มักเกิดเพราะถูกอากาศเย็นต้นฤดูหนาว.
ชื้น
หมายถึงว. มีไอนํ้าซึมซาบอยู่ เช่น อากาศชื้น, ไม่แห้งทีเดียว เช่น ผ้าชื้น.
ดงดิบ
หมายถึงน. ป่าในเขตอากาศร้อนบริเวณเส้นศูนย์สูตร ซึ่งมีฝนตกชุกเกือบตลอดปี มีต้นไม้สีเขียวไม่ผลัดใบ, ป่าที่มีต้นไม้หนาแน่นเขียวชอุ่มอยู่ทั้งปี.
งอก่อ,งอก่องอขิง
หมายถึงว. อาการที่ตัวงอหรือทำตัวงอ เพราะร้อนหรือหนาวมากเป็นต้น.
ตีตนก่อนไข้
หมายถึง(สำ) ก. กังวลทุกข์ร้อนหรือหวาดกลัวในเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น.
เป่าผม
หมายถึงก. ใช้เครื่องพ่นลมร้อนทำให้ผมแห้ง.
อ้าว
หมายถึงว. ร้อนระงม, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ อบ เป็น อบอ้าว.
อุณห,อุณห-,อุณหะ
หมายถึง[อุนหะ-] ว. ร้อน, อบอุ่น. (ป.; ส. อุษฺณ).
อุณหาการ
หมายถึงน. อาการร้อน, อาการเร่าร้อน. (ป. อุณฺหาการ; ส. อุษฺณาการ).
ตีตนตายก่อนไข้
ลมบก
หมายถึงน. ลมที่พัดออกจากฝั่งไปสู่ทะเลในเวลากลางคืน เนื่องจากอุณหภูมิของนํ้าทะเลอุ่นกว่าอุณหภูมิของพื้นดินที่อยู่ใกล้เคียง อากาศเหนือผิวนํ้าจะลอยตัวสูงขึ้น อากาศจากพื้นดินจึงพัดเข้าไปแทนที่.
กระติก
หมายถึงน. ภาชนะสำหรับใส่นํ้าติดตัวในเวลาเดินทาง เช่น กระติกของทหารหรือลูกเสือ, ภาชนะสำหรับใส่น้ำเพื่อเก็บความร้อนหรือรักษาความเย็นเป็นต้น, ถ้าใช้ใส่น้ำร้อน เรียกว่า กระติกน้ำร้อน, ถ้าใช้ใส่น้ำแข็ง เรียกว่า กระติกน้ำแข็ง.