ตัวกรองผลการค้นหา
ปัญญาชน
หมายถึงน. คนที่มีความรู้หรือความฉลาดอันเกิดแต่การเรียนมามาก.
ล้ำเลิศ
หมายถึงว. ดียิ่ง, ประเสริฐ.
ร้องแรก,ร้องแรกแหกกระเชอ
หมายถึงก. ร้องเอ็ดตะโร, ส่งเสียงโวยวายให้ผู้อื่นรู้.
เวทคู
หมายถึง[เวทะคู] น. ผู้บรรลุถึงซึ่งความรู้ คือ พระอรหันต์. (ป.).
วิญญู
หมายถึงน. ผู้รู้แจ้ง, นักปราชญ์. (ป.; ส. วิชฺ).
กาลัญญู
หมายถึง[กาลันยู] น. ผู้รู้กาล. (ป.).
ล่วงรู้
หมายถึงก. รู้เสียก่อน, รู้ทัน, เช่น ล่วงรู้ความลับของผู้อื่น.
ทิศาปาโมกข์
หมายถึงน. อาจารย์ผู้มีความรู้และชื่อเสียงโด่งดัง.
ลางเนื้อชอบลางยา
หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.
ทำนาบนหลังคน
หมายถึง(สำ) ก. หาผลประโยชน์ใส่ตนโดยขูดรีดผู้อื่น.
หมอขวัญ
หมายถึงน. ผู้รู้พิธีทำขวัญ, หมอทำขวัญ ก็เรียก; ผู้มีความรู้ทางคชศาสตร์และเป็นหัวหน้าในการจับช้าง, หมอเฒ่า ก็เรียก.
กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง
หมายถึง(สำ) ก. รู้ดีอยู่แล้วแสร้งทำเป็นไม่รู้.