ผลการค้นหา

อุปสัมปทาเปกข์,อุปสัมปทาเปกษ์

หมายถึง[อุปะสำปะทาเปก, อุบปะสำปะทาเปก] น. “ผู้เพ่งอุปสมบท” คือ นาคที่บรรพชาเป็นสามเณรแล้วและจะขอบวชเป็นภิกษุต่อไป. (ป. อุปสมฺปทาเปกฺข; ส. อุปสมฺปทาเปกฺษ).

แป้งฝุ่น

หมายถึงน. แป้งเป็นผงละเอียด ใช้ผัดหน้าหรือทาตัว.

ธาตุเบา

หมายถึง[ทาด-] ว. ที่กินยาระบายอ่อน ๆ ก็ถ่าย.

จาด

หมายถึงน. สีขาวใช้ทาฝาเรือนและอื่น ๆ.

อาถรรพเวท

หมายถึง[อาถับพะเวด, อาถันพะเวด] น. ชื่อคัมภีร์ที่ ๔ ของพระเวท ส่วนใหญ่ประพันธ์ขึ้นภายหลัง แต่มีบางบทที่เก่ามากซึ่งนำมาจากฤคเวทก็มี. (ส.). (ดู เวท, เวท- ประกอบ).

ละเลง

หมายถึงก. ป้ายทาหรือไล้ทาให้แผ่ออกไปด้วยวิธีวนเป็นวงกลม ๆ เช่น ละเลงขนมเบื้อง, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้เลอะเทอะ เช่น เอาแป้งละเลงหน้า.

กระเห็น

หมายถึงน. อีเห็น เช่น กระเห็นเห็นกันแล้ววิ่งมา. (รามเกียรติ์ ร. ๑).

ระลอก

หมายถึงน. คลื่นขนาดเล็ก. (ข. รลก).

เลอสรวง

หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ครองสวรรค์.

เลอหล้า

หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ครองโลก.

สุธารสชา

หมายถึง[สุทารดชา] (ราชา) น. นํ้าชา, ใช้ว่า พระสุธารสชา.

ละบม

หมายถึงก. รู้สึกขัดเมื่อยฟกชํ้าอยู่ข้างใน; รม, ทา. (โดยมากใช้ ระบม).