ผลการค้นหา

ตาฟางไก่

หมายถึงน. ตาที่มองเห็นเฉพาะในเวลากลางวัน ในเวลากลางคืนมองอะไรไม่เห็น.

นั่งโป่ง

หมายถึงก. นั่งบนห้างที่ผูกขึ้นบนต้นไม้คอยยิงสัตว์ที่มากินดินโป่ง.

ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น

หมายถึง(สำ) น. ลูกย่อมไม่ต่างกับพ่อแม่มากนัก.

เช้าตรู่

หมายถึงน. เวลาสาง ๆ, เวลาที่แสงเงินแสงทองขึ้น, รุ่งอรุณ.

ภุกตาหาร

หมายถึงน. อาหารที่กินแล้ว; ผู้กินอาหารแล้ว. (ส.; ป. ภุตฺตาหาร).

ซากดึกดำบรรพ์

หมายถึงน. ซากของพืชหรือสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่ฝังอยู่เป็นเวลานานมาก จนกระทั่งกลายเป็นหิน. (อ. fossil).

ทั้ง กับ,ทั้ง...กับ,ทั้ง และ,ทั้ง...และ

หมายถึงสัน. รวมทั้ง ๒ อย่าง เช่น ทั้งผักกับผลไม้ล้วนน่ากิน ทั้งผักและผลไม้ล้วนน่ากิน.

กาลัญญู

หมายถึง[กาลันยู] น. ผู้รู้กาล. (ป.).

สารพางค์

หมายถึง[สาระพาง] น. ทั้งตัว, ทั่วตัว, มักใช้เข้าคู่กับคำ กาย เป็น สารพางค์กาย เช่น เจ็บปวดทั่วสารพางค์กาย, สรรพางค์ ก็ว่า. (ดู สรรพ, สรรพ-).

เปรี้ยวปาก

หมายถึงก. รู้สึกคล้ายเปรี้ยวในปากเมื่ออยากกินสิ่งที่เคยกินมีหมากเป็นต้น.

วิกาล,วิกาล-

หมายถึง[วิกาน, วิกานละ-] ว. ในยามค่ำคืนที่ค่อนไปทางดึก เช่น ขโมยเข้าบ้านในยามวิกาล; ผิดเวลา (ใช้แก่การกินอาหารผิดเวลาตามที่พระวินัยกำหนด นับตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงอรุณขึ้น) เช่น กินอาหารในเวลาวิกาล. (ป.).

สัตวแพทย์

หมายถึงน. หมอรักษาสัตว์.