ผลการค้นหา

พะว้าพะวัง

หมายถึงก. ห่วงหน้าห่วงหลัง, ห่วงหน้าพะวงหลัง.

กระสา

หมายถึงน. ชื่องูชนิดหนึ่ง เช่น งูไซงูกระสา. (ไตรภูมิ).

เขื่อง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ที่ซึ่งปลาช่อนปลาดุกอาศัยอยู่เวลาไข่.

น้อยหน้า

หมายถึงก. ไม่เทียมหน้าเขา.

ล้างหน้าผี,ล้างหน้าศพ

หมายถึงก. ผ่ามะพร้าวห้าวให้น้ำรดลงไปบนหน้าศพก่อนเผา.

หมากหน้าแก่,หมากหน้าฝาด

หมายถึงน. ผลหมากอย่างดี เมื่อผ่าสดจะเห็นว่ามีเนื้อมาก สีออกส้มหรือน้ำตาลแดง มีวุ้นน้อย หน้าหมากมียางเยิ้มเป็นมัน มีลายเส้นในเนื้อมาก รสฝาด.

พักตรา

หมายถึง(กลอน) น. หน้า.

เงย

หมายถึงก. ยกหน้าขึ้น.

เดือนร้อน

หมายถึงน. หน้าร้อน.

หมากหน้าหวาน,หมากหน้าอ่อน

หมายถึงน. ผลหมากอ่อน เมื่อผ่าสดจะเห็นว่าเนื้อมีสีเหลืองซีดหรือเกือบขาว มีวุ้นสีขุ่น ๆ อยู่ตรงกลางมาก มีลายเส้นในเนื้อน้อย รสไม่ฝาด.

มอมหน้า,มอมหน้ามอมตา

หมายถึงก. เอามินหม้อเป็นต้นละเลงบนหน้าเพื่อไม่ให้คนอื่นจำหน้าได้.

ตะโพน

หมายถึงน. กลองสองหน้า รูปหัวสอบท้ายสอบกลางป่อง ขึงด้วยหนังทั้ง ๒ หน้า มีขารอง ตีด้วยฝ่ามือ.