ผลการค้นหา

ผู้คน

หมายถึงน. คนทั่วไป.

ต่างจิตต่างใจ

หมายถึงว. ต่างคนก็ต่างความคิด.

เบอะบะ

หมายถึงว. ซึมเซ่อ เช่น หน้าตาเบอะบะ; อ้วนใหญ่เทอะทะไม่ได้ส่วน เช่น รูปร่างเบอะบะ.

อิ่มเอิบ

หมายถึงว. แช่มชื่น, สดชื่น, เช่น หน้าตาอิ่มเอิบ; ปลาบปลื้ม, สบายใจมาก, เช่น จิตใจอิ่มเอิบ.

มัก

หมายถึงก. ชอบ, พอใจ, เช่น เลือกที่รักมักที่ชัง. ว. โดยมาก, ค่อนข้าง, เนือง ๆ, เช่น มักมีอันเป็นไปต่าง ๆ มักเป็นคนขี้ลืม.

วัลลภ

หมายถึง[วันลบ] น. คนสนิท, ผู้ชอบพอ, คนโปรด, คนรัก. (ป., ส.).

ไว้ตัว

หมายถึงก. สงวนฐานะและเกียรติยศของตนให้เหมาะให้ควร เช่น แม้จะยากจนลงก็ต้องไว้ตัวอยู่ เป็นสตรีควรไว้ตัว, ถือตัว เช่น ไว้ตัวว่าเป็นลูกเศรษฐี ไม่คบคนทั่วไป.

หมาขี้ไม่มีใครยกหาง

หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบยกตัวเอง, คนโอ้อวด.

กุ๊ย

หมายถึงน. คนเลว, คนโซ. (จ. กุ๊ย ว่า ผี).

คอหยัก ๆ สักแต่ว่าคน

หมายถึง(สำ) น. คนที่ประพฤติตัวไม่สมศักดิ์ศรีของความเป็นคน.

ยู่ยี่

หมายถึงว. อาการที่ย่นหรือยับจนเสียรูป เช่น ผ้ายับยู่ยี่ ขยำกระดาษเสียยับยู่ยี่; อาการที่หน้าตาไม่สดชื่นแจ่มใส เช่น ตื่นนอนมาใหม่ ๆ หน้าตายู่ยี่.

เสียแต่,เสียที่

หมายถึงสัน. เสียตรงที่, บกพร่องตรงที่, มีตำหนิตรงที่, เช่น หน้าตาก็สวยดี เสียแต่พูดไม่เพราะ.