ตัวกรองผลการค้นหา
ปริวรรตกรรม
หมายถึง[ปะริวัดตะกำ] (แบบ) น. การหมุนเวียน.
ปสัยห,ปสัยห-,ปสัยหะ
หมายถึง[ปะไสหะ] (แบบ) ก. ข่มขี่, ข่มเหง. (ป.).
ปหาส
หมายถึง[ปะ-] น. ประหาส. (ป.; ส. ปฺรหาส).
กระชาเดิม
หมายถึง(โบ) น. ร้านหรือเรือที่ขายเครื่องหอมต่าง ๆ มีแป้งและนํ้าหอมเป็นต้น.
ตรายาง
หมายถึงน. ตราที่ทำด้วยยางสำหรับประทับบนกระดาษเป็นต้น.
อุปบัติ
หมายถึง[อุปะบัด, อุบปะบัด] น. การเข้าถึง เช่น คติอุปบัติ = การเข้าถึงคติ, การเกิด. (ป. อุปปตฺติ).
อุปสมบัน,อุปสัมบัน
หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. ผู้อุปสมบทแล้ว, ภิกษุ, คู่กับ อนุปสัมบัน ได้แก่ผู้ที่ไม่ได้อุปสมบท คือ สามเณรและคฤหัสถ์. (ป. อุปสมฺปนฺน).
ศูนย์การค้า
หมายถึงน. แหล่งรวมสินค้าเพื่อจำหน่าย มีร้านขายสินค้านานาชนิด มีสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ให้แก่ผู้มาซื้อสินค้า เช่น ที่จอดรถ ร้านอาหาร.
หมากฝรั่ง
หมายถึงน. ของเคี้ยวเล่นอย่างหนึ่ง ทำจากสารคล้ายยางไม้ มักหุ้มด้วยสารหวาน แล้วปรุงให้มีกลิ่นและรสต่าง ๆ เมื่อเคี้ยวจะยืดหยุ่นคล้ายยาง.
ปริภุญช์
หมายถึง[ปะริพุน] ก. กิน. (ป., ส.).
ปลาสนาการ
หมายถึง[ปะลาดสะนากาน] ก. หนีไป. (ป.).
ยาปน,ยาปน-
หมายถึง[-ปะนะ-] น. การยังชีวิตให้เป็นไป. (ป., ส. ยาปน ว่า การยัง...ให้เป็นไป).