ผลการค้นหา

ผการาย

หมายถึงน. เรียกต้นหมากที่เพิ่งออกดอกประปราย.

ผีเสื้อน้อย

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคนทีสอ. (ดู คนทีสอ).

หอมขาว

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นกระเทียม. (ดู กระเทียม).

กะแอน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระชาย. (ดู กระชาย).

กาเปี้ยด

หมายถึง(ถิ่น) น. ต้นหนอนตายหยาก. (พจน. ๒๔๙๓).

ดอกก้าน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกะแท่ง. (ดู กะแท่ง).

ตระแบก

หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) น. ต้นตะแบก, กระแบก ก็เรียก.

ตะไล

หมายถึง(ถิ่น-ราชบุรี) น. ต้นคงคาเดือด. (ดู คงคาเดือด).

ลูกปืนใหญ่

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Couroupita guianensis Aubl. ในวงศ์ Lycythidaceae ดอกออกตามลำต้น ผลกลมใหญ่.

พูพอน

หมายถึงน. รากไม้ที่ขึ้นเป็นปีก เป็นพู หรือเป็นปมที่โคนต้น ซึ่งแผ่ขยายออกไปรอบ ๆ เพื่อพยุงลำต้น, พอน ก็เรียก.

ต่อกิ่ง

หมายถึงก. นำเอากิ่งของต้นไม้ต้นหนึ่งไปเสียบลงที่ตอของต้นไม้อีกต้นหนึ่งในวงศ์เดียวกัน แล้วเอาผ้ายางเป็นต้นพันตรงที่ต่อไม่ให้นํ้าซึมเข้า.

เยี่ยวงัว

หมายถึง(ถิ่น-อุดร) น. ต้นกะทกรก. [ดู กะทกรก (๑)].