ตัวกรองผลการค้นหา
พิลาส
หมายถึง[พิลาด] ก. กรีดกราย, เยื้องกราย; คะนอง; ฟ้อนรำ. ว. งามอย่างมีเสน่ห์, งามอย่างสดใส; สนุก. (ส. วิลาส).
มังสี
หมายถึง(กลอน) ว. เนื้องาม, ผิวงาม, เช่น เฉกโฉมแม่มังสี เสาวภาคย์ กูเอย. (นิ. นรินทร์).
โสภา
หมายถึง[โสพา] ว. งาม เช่น สาวโสภา, (ปาก) งาม, ดี, เช่น พูดอย่างนี้ไม่โสภาเลย. (ป. สุภ; ส. ศุภ).
โสภี
หมายถึง[โสพี] ว. งาม เช่น สาวโสภา, (ปาก) งาม, ดี, เช่น พูดอย่างนี้ไม่โสภาเลย. (ป. สุภ; ส. ศุภ).
สวย
หมายถึงว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี; ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ.
วัคคุ
หมายถึงว. ไพเราะ, เสนาะ; งาม. (ป.; ส. วลฺคุ).
มาโนชญ์
หมายถึง[-โนด] ว. มโนชญ์, เป็นที่พอใจ, งาม. (ส.).
ความชอบ
หมายถึงน. คุณงามความดีที่ควรได้รับบำเหน็จรางวัล.
โสภ
หมายถึง[โสพะ-] ว. งาม เช่น สาวโสภา, (ปาก) งาม, ดี, เช่น พูดอย่างนี้ไม่โสภาเลย. (ป. สุภ; ส. ศุภ).
โสภ-
นะแน่ง
หมายถึง(กลอน) ว. แน่งน้อย, ร่างน้อยงามกะทัดรัด.
เยื้อน
หมายถึงก. เอื้อนกล่าวออกมาโดยมีอาการแช่มช้างดงาม.