ผลการค้นหา

เหย

หมายถึง[เหฺย] ว. เบ้ (ใช้แก่หน้า).

เหยเก

หมายถึงว. เบ้เบี้ยวไป (ใช้แก่หน้า).

กลมกล่อม

หมายถึงว. ที่เข้ากันพอดี (ใช้แก่รสหรือเสียง).

เข

หมายถึงว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา).

ชิระ

หมายถึงว. แก่, ครํ่าคร่า, ชำรุด. (ป.).

เซียว

หมายถึงว. ไม่สดใส, ไม่สดชื่น, (ใช้แก่หน้า).

ตกจั่น

หมายถึงก. ออกดอก (ใช้แก่หมากและมะพร้าว).

ถึงแก่อสัญกรรม

หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่เจ้าพระยาหรือเทียบเท่า).

แข่งดี

หมายถึงก. มุ่งเอาชนะชิงดีชิงเด่นโดยไม่ยอมลดราวาศอกให้แก่กัน, มุ่งเอาชนะชิงดีชิงเด่นโดยไม่ยอมผ่อนปรนให้แก่กัน.

เบิกอรุณ

หมายถึง(แบบ) ว. เช้าตรู่, เริ่มเห็นแสงเงินแสงทอง, (ใช้แก่เวลา).

เหล่

หมายถึงว. เขมาก (ใช้แก่ตา).

มะพูด

หมายถึงว. ชื่อสีเขียวใบไม้แก่.