ตัวกรองผลการค้นหา
วัญฌ์
หมายถึง(แบบ) ว. หมัน (ใช้แก่คนหรือสัตว์), ไม่มีลูก (ใช้แก่ต้นไม้), ไม่มีผล (ใช้แก่การงานทั่วไป). (ป.; ส.วนฺธฺย).
กงเกวียนกำเกวียน
หมายถึง(สำ) ใช้เป็นคำอุปมาหมายความว่า เวรสนองเวร, กรรมสนองกรรม, เช่น ทำแก่เขาอย่างไร ตนหรือลูกหลานเป็นต้นของตนก็อาจจะถูกทำในทำนองเดียวกันอย่างนั้นบ้าง เป็นกงเกวียนกำเกวียน.
รังบวบ
หมายถึงน. ส่วนในของบวบที่แก่จนแห้ง.
ฐานานุรูป
หมายถึงว. สมควรแก่ฐานะ. (ป.).
ยกหางตัวเอง
หมายถึง(สำ) ก. ยกตนเองว่าดีว่าเก่ง.
จับจอง
หมายถึง(กฎ) ก. เข้าครอบครองที่ดินสาธารณะไว้เพื่อตน.
ศักดิ์ศรี
หมายถึงน. เกียรติศักดิ์ เช่น ประพฤติตนไม่สมศักดิ์ศรี.
สวการย์
หมายถึงน. หน้าที่หรือธุระของตนเอง. (ส. สฺวการฺย).
สวราชย์
หมายถึงน. ความเป็นเอกราช; การปกครองด้วยตนเอง. (ส. สฺวราชฺย).
อัตตา
หมายถึงน. ตน. (ป.; ส. อาตฺมนฺ, อาตฺมา).
อิสรภาพ
หมายถึงน. ความเป็นใหญ่, ความเป็นไทแก่ตัว; การปกครองตนเอง.
น้ำพักน้ำแรง
หมายถึงน. แรงที่เกิดจากความมานะพยายามของตนเอง.