ผลการค้นหา

น้ำน้อยแพ้ไฟ

หมายถึง(สำ) น. ฝ่ายข้างน้อยย่อมแพ้ฝ่ายข้างมาก.

พายเรือทวนน้ำ

หมายถึง(สำ) ก. ทำด้วยความยากลำบาก.

ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ

หมายถึง(สำ) น. สิ่งที่มีอยู่หรือเกิดตามธรรมชาติ อันอาจนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ได้.

โกสีย์

หมายถึงน. พระอินทร์ เช่น ลํ้าเลอศกรุงโกสีย์ หยาดหล้า. (ทวาทศมาส). (ป. โกสิย).

มิดหัว

หมายถึงว. อาการที่หัวจมหายลงไปในน้ำ เช่น ดำน้ำจนมิดหัว.

หุบห้วย

หมายถึงน. หุบเขาที่มีแอ่งน้ำขังอยู่.

หินโสโครก

หมายถึงน. แนวพืดหินหรือโขดหินใต้น้ำใกล้ ๆ ผิวพื้นน้ำทะเล อาจมีบางส่วนโผล่พ้นน้ำหรือปริ่มน้ำก็ได้ เป็นอันตรายแก่การเดินเรือ.

หนอง

หมายถึง[หฺนอง] น. นํ้าเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้นที่ลัดอยู่ตามแผลและฝี, น้ำหนอง ก็ว่า.

ลวก

หมายถึงก. กิริยาที่ของเหลวหรือไอที่ร้อนจัดหรือไฟมากระทบ เช่น ไฟลวก น้ำร้อนลวก ถูกไอน้ำเดือดลวก, กิริยาที่ถูกน้ำร้อน ไอร้อน หรือไฟพลุ่งมากระทบผิวเช่น หม้อน้ำระเบิด น้ำร้อนพลุ่งมาลวกทำให้พองไปทั้งตัว ไฟพลุ่งมาลวกเนื้อลวกตัว, รดหรือแช่ด้วยน้ำร้อน เช่น เอาน้ำร้อนมาลวกผัก ลวกผ้าหรือลวกชาม. ว. เรียกสิ่งที่รดหรือแช่ด้วยน้ำร้อน เช่น ไข่ลวก ผักลวก สะเดาลวก.

ผ้าชุบอาบ

หมายถึงน. ผ้าผลัดอาบน้ำ.

ข้ามเรือ

หมายถึงก. ลงเรือข้ามน้ำไปยังอีกฝั่งหนึ่ง.

ว่ายน้ำหาจระเข้

หมายถึง(สำ) ก. เสี่ยงเข้าพบทั้ง ๆ ที่รู้ว่าจะเป็นอันตราย.