ค้นเจอ 592 รายการ

อุปริมปริยาย

หมายถึง[-ปะริยาย] น. เนื้อความอันสูงสุด.

ฤษยา

หมายถึง[ริดสะหฺยา] (โบ) น. ริษยา.

บริบวรณ์

หมายถึง[บอริ-บวน] (โบ; กลอน) ก. บริบูรณ์.

บริวรรต

หมายถึง[บอริวัด] ก. ปริวรรต. (ส. ปริวรฺต).

ปริเฉท

หมายถึง[ปะริเฉด] น. บริเฉท. (ป. ปริจฺเฉท).

ตึงเปรี๊ยะ

หมายถึงว. ตึงมากจนเกือบจะปริหรือขาด.

เบิกโลง

หมายถึงก. ทำพิธีก่อนนำศพลงโลง.

ปริพาชก

หมายถึง[ปะริ-] น. นักบวชผู้ชายในอินเดีย นอกพระพุทธศาสนา, เพศหญิงใช้ว่า ปริพาชิกา หรือ ปริพาชี. (ป. ปริพฺพาชก).

แขม่ว

หมายถึง[ขะแหฺม่ว] ก. ผ่อนลมหายใจให้ท้องยุบลง, บังคับกล้ามเนื้อท้องให้ท้องยุบลง, กระแหม่ว ก็ว่า.

บริเฉท,บริเฉท-

หมายถึง[บอริเฉด, บอริเฉทะ-, บอริเฉดทะ-] น. การกำหนด; ข้อความที่รวบรวมเอามาจัดเป็นตอน ๆ, ข้อความที่กำหนดไว้เป็นหมวด ๆ. (ป. ปริจฺเฉท).

เจษฎา

หมายถึง[เจดสะดา] น. ผู้เป็นใหญ่ที่สุด, พี่. (ป. เชฏฺ; เชฺยษฺ).

เจตคติ

หมายถึง[เจตะ-] น. ท่าทีหรือความรู้สึกของบุคคลต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่ง. (อ. attitude).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ