ตัวกรองผลการค้นหา
กะต่า
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ตะกร้า, ตะกร้ามีหูหิ้ว; หูก.
ลูกหลวง
หมายถึงน. ลูกของพระเจ้าแผ่นดิน; (โบ) เรียกเมืองเอกที่พระโอรสของพระเจ้าแผ่นดินไปครองว่า เมืองลูกหลวง.
คู
หมายถึงน. ร่องนํ้าที่ขุดขึ้นเพื่อชักน้ำหรือเก็บนํ้าไว้ใช้เป็นต้น เช่น คูสวน, ร่องน้ำที่ขุดขึ้นเพื่อเป็นเครื่องกีดขวางป้องกันที่นอกกำแพงเมือง เช่น คูเมือง.
ระเด่น
หมายถึงน. โอรสหรือธิดาของกษัตริย์เมืองใหญ่. (ช.).
อมราวดี
หมายถึงน. ชื่อเมืองของพระอินทร์. (ส. อมราวดี).
บุระ
หมายถึงน. ป้อม, หอ, วัง, เมือง. (ป. ปุร).
หน้าเสี้ยว
หมายถึงน. หน้าด้านข้าง (เห็นตา ๒ ข้างและหูข้างเดียว).
กระเช้า
หมายถึงน. ภาชนะสานมีหูเป็นวงโค้งขึ้นไปสำหรับหิ้ว.
ตำตา
หมายถึงว. ปรากฏชัดแก่ตา, ตำหูตำตา ก็ว่า.
เค้าสนามหลวง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ; โบ) น. สำนักผู้ปกครองบ้านเมือง, ที่ว่าราชการเมือง, คณะผู้ว่าการบ้านเมืองซึ่งประกอบด้วยเจ้าผู้ครองเมืองหรือผู้ครองเมืองข้าหลวงประจำนครหรือเมืองซึ่งต่อมาเรียกว่า ปลัดมณฑลประจำจังหวัด และข้าหลวงผู้ช่วย มีหน้าที่บังคับบัญชารับผิดชอบในกิจการทั่วไปของเมือง, เค้าสนาม ก็ว่า.
มหุรดี
หมายถึงน. ครู่, ขณะ, ชั่วโมง. (ส. มุหูรฺต, มุหูรตฺต).
เงี่ยหู
หมายถึงก. เอียงหูฟังเพื่อให้ได้ยินถนัด, ตั้งใจฟัง.