ผลการค้นหา

กรนทา

หมายถึง[กฺรน-] (โบ) น. ไม้คนทา (ลิปิ) เช่น กรนทาดาษดวงพรายก็มี. (ม. คำหลวง มหาพน).

กระไทชาย

หมายถึง(โบ; มาจาก กระทาชาย) น. คนผู้ชาย เช่น อันว่ากระไทชายผู้หนึ่ง. (ม. คำหลวง กุมาร; มหาราช), กระทาชาย ก็ว่า.

กระเอิบ

หมายถึง(กลอน) ก. เอิบ, อิ่ม, เช่น เถ้ากระเอิบเรอสมออกแล. (ม. คำหลวง กุมาร).

โกรมธาตุ

หมายถึง(โบ) น. ธาตุใต้ฟ้า คือแผ่นดิน เช่น ปางน้นนไกรโกรมธาตุ. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

เขดา

หมายถึง[ขะเดา] น. กำเดา, ความร้อน, เช่น ชลเขดาเดือดดาลพอง. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). (ข. เกฺดา).

เจริด

หมายถึง[จะเหฺริด] (แบบ) ว. งาม, เชิด, สูง, เช่น ป่านั้นเจริดจรุงใจก็มี. (ม. คำหลวง มหาพน).

เชื่อวัน

หมายถึงว. คำใช้เข้าคู่กับคำ ทุกเมื่อ เป็น ทุกเมื่อเชื่อวัน หมายความว่า ทุกขณะ, ทุกวัน, เสมอ. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).

ดำหนัก

หมายถึง(แบบ) น. ตำหนัก เช่น ผิธยลเยื้องไพรพระดำหนัก. (ม. คำหลวง ชูชก).

ดุรงค์

หมายถึงน. ม้า เช่น เทียมดุรงค์รวดเรี่ยว. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป., ส. ตุรงฺค, ตุรค).

กัลพุม

หมายถึง[กันพุม] (โบ) น. กรรพุม, มือที่ประนม, เช่น ถวายกรกัลพุมบันสารโกสุม ศิโรจม์. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์); พุ่ม เช่น จับพฤกษางกูรกัลพุม โดยกุสุมฤดูกาล. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).

แสรก

หมายถึง[สะแหฺรก] น. สาแหรก เช่น กรนนเช้าแสรกคานก็พลัดจากอังษา. (ม. คำหลวง มัทรี). (ข. สงฺแรก).

ก่น

หมายถึง(โบ) ก. ตั้งหน้า, มุ่ง, เช่น อยู่เย็นยงงก่นเกอดพิจลการ. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).