ตัวกรองผลการค้นหา
ผู้พิพากษาสมทบ
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลซึ่งได้รับแต่งตั้งตามกฎหมายจัดตั้งศาลชำนัญพิเศษ ให้เป็นองค์คณะร่วมกับผู้พิพากษาซึ่งเป็นข้าราชการตุลาการ มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาคดี เช่น ผู้พิพากษาสมทบในศาลเยาวชนและครอบครัว ผู้พิพากษาสมทบในศาลแรงงาน.
สอบซ่อม
หมายถึงก. สอบเพื่อให้ผ่านวิชาที่เคยสอบตก.
ตกปากตกคำ
หมายถึงก. ตกลง, รับรอง, ตกปากลงคำ ก็ว่า.
หมดบุญ
หมายถึงก. สิ้นอำนาจวาสนา, หมดอำนาจ หรือ หมดวาสนาบารมี ก็ว่า; (ปาก) ตาย.
นั่งแท่น
หมายถึงก. ดำรงตำแหน่งที่มีอำนาจวาสนา.
เดโชพล
หมายถึงน. กำลังแห่งอำนาจ. (ป., ส.).
หมดวาสนาบารมี
หมายถึงก. สิ้นอำนาจวาสนา, หมดบุญ ก็ว่า.
อภินิหาร
หมายถึงน. อำนาจแห่งบารมี, อำนาจบุญที่สร้างสมไว้, อำนาจเหนือปรกติธรรมดา. (ป. อภินีหาร; ส. อภิ + นิสฺ + หาร).
เบี้ยบน
หมายถึงว. มีอำนาจเหนือ, ได้เปรียบ, เป็นต่อ.
ถือสิทธิ์
หมายถึงก. อ้างสิทธิ์หรืออำนาจที่มีอยู่, ลุอำนาจ.
สามยทรัพย์
หมายถึง[สามะยะ-] (กฎ) น. อสังหาริมทรัพย์ที่ผู้เป็นเจ้าของได้รับประโยชน์เหนืออสังหาริมทรัพย์ของผู้อื่นที่ตกอยู่ในภาระจำยอม, คู่กับ ภารยทรัพย์.
ผู้ตราส่ง,ผู้ส่ง
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ทำความตกลงกับผู้ขนส่งเพื่อให้ขนส่งของไป. (อ. consignor).