ตัวกรองผลการค้นหา
ประพิณ
หมายถึง[ปฺระพิน] ว. ฉลาด, มีฝีมือดี. (ส. ปฺรวีณ).
สวนีย,สวนีย-
หมายถึง[สะวะนียะ-] น. คำที่น่าฟัง, คำไพเราะ. (ป.; ส. ศฺรวณีย).
ประจุบัน
หมายถึงน. ปัจจุบัน. (ป. ปจฺจุปฺปนฺน; ส. ปฺรตฺยุตฺปนฺน).
อุษณีษ์
หมายถึงน. มงกุฎ; กรอบหน้า. (ส.; ป. อุณฺหีส).
อุปาณ,อุปาณ-
หมายถึง[อุปานะ-] ว. เปรียบเทียบ เช่น อุปาณวาจา ว่า การกล่าวเปรียบเทียบ. (ปาเลกัว).
อัประมาณ
หมายถึง[อับปฺระ-] ว. กำหนดจำนวนไม่ได้, จำกัดไม่ได้; น่าอับอาย เช่น ย่อยยับอัประมาณ; อประมาณ ก็ว่า. (ส.; ป. อปฺปมาณ).
วศะ
หมายถึงน. อำนาจ, การบังคับบัญชา. (ส.; ป. วส).
ภุกตเศษ
หมายถึงน. เดน. (ส.; ป. ภุตฺตเสส).
ปัสสาสะ
หมายถึงน. ลมหายใจออก. (ป.; ส. ปฺรศฺวาส).
พาณโยชน์
หมายถึงน. แล่งธนู. (ส. วาณโยชน).
ประมาณ
หมายถึงก. กะหรือคะเนให้ใกล้เคียงจำนวนจริงหรือให้พอเหมาะพอควร เช่น ประมาณราคาไม่ถูก. ว. ราว ๆ เช่น ประมาณ ๓-๔ เดือน. (ส. ปฺรมาณ; ป. ปมาณ).
โรษ
หมายถึงก. เคือง, แค้น. (ส.; ป. โรส).