ผลการค้นหา

บุรพ,บุรพ-

หมายถึง[บุระพะ-, บุบพะ-] ว. บุพ. (ส. ปูรฺว; ป. ปุพฺพ).

บุระ

หมายถึงน. ป้อม, หอ, วัง, เมือง. (ป. ปุร).

บุรัตถิมทิศ

หมายถึง[-ถิมะทิด] น. ทิศตั้งอยู่เบื้องหน้า, ทิศตะวันออก. (ป. ปุรตฺถิมทิส).

บุราณ

หมายถึงว. เก่า, ก่อน, เช่น คำบุราณท่านว่าไว้เป็นครู. (สังข์ทอง). (ป., ส. ปุราณ).

บุรินทร์

หมายถึงน. เจ้าเมือง; (กลอน) เมืองใหญ่. (ส. ปุรินฺทฺร; ป. ปุรินฺท).

บุรุษ,บุรุษ-

หมายถึง[บุหฺรุด, บุหฺรุดสะ-] น. ผู้ชาย, เพศชาย, คู่กับ สตรี, ใช้ในลักษณะที่สุภาพ; (ไว) คำบอกผู้พูด เรียกว่า บุรุษที่ ๑, คำบอกผู้ที่พูดด้วย เรียกว่า บุรุษที่ ๒, คำบอกผู้ที่พูดถึง เรียกว่า บุรุษที่ ๓. (ส. ปุรุษ; ป. ปุริส).

บุรุษโทษ

หมายถึง[บุหฺรุดสะโทด] น. ลักษณะชั่วของคน.

บุโรทั่ง

หมายถึง(ปาก) ว. เก่าและทรุดโทรมมาก.

บุษบง

หมายถึง[บุดสะ-] (กลอน) น. ดอกไม้.

บุษบากร

หมายถึงว. อันเต็มไปด้วยดอกไม้. (ส. ปุษฺปากร).

บุษยสนาน

หมายถึงน. พิธีอาบนํ้าเมื่อพระจันทร์กำลังผ่านหมู่ดาวบุษยะ, บุษยาภิเษก ก็ว่า.

บุหงามลาซอ

หมายถึง[-มะลา-] น. ดอกมะลิลา. (ช.).