ตัวกรองผลการค้นหา
พะเยิบพะยาบ
หมายถึงว. อาการที่โบกหรือกระพือขึ้นลงช้า ๆ (ใช้แก่สิ่งที่เป็นผืนแผ่นบาง ๆ หรือที่อ่อนไหวได้ในตัว), เช่น หลังคาเต็นท์ถูกลมพัดพะเยิบพะยาบ.
สุนทรียศาสตร์
หมายถึงน. ปรัชญาสาขาหนึ่งว่าด้วยความงาม และสิ่งที่งามในธรรมชาติหรืองานศิลปะ.
โฉมฉาย
หมายถึงน. รูปร่างงามเปล่งปลั่ง, รูปร่างงามสง่าผ่าเผย.
โฉมฉิน
พรรณราย
หมายถึง[พันนะ-] น. สีพราย ๆ, สีเลื่อมระยับ, งามผุดผ่อง.
โฉมเฉิด
รางชาง
หมายถึงว. งาม, สวย, เด่น.
อำไพ
หมายถึงว. งาม; สว่าง, สุกใส.
ผุดผาด
หมายถึงว. งามน่ารัก, ผ่องใส.
พริ้งเพริศ
หมายถึงว. งามเฉิดฉาย, เพริศพริ้ง ก็ว่า.
เฉิดฉาย
หมายถึงว. งามผุดผาดสดใส.
ตระกล
หมายถึง[ตฺระกน] ว. มีมาก; งาม.