ผลการค้นหา

คอซอง

หมายถึงน. ผ้าผูกคอแบบหนึ่ง ผูกใต้คอปกเสื้อกะลาสี; ซอกที่อยู่หัวเรือหรือท้ายเรือ.

เพรียงเมือง

หมายถึงก. แทรกแซงบ่อนจิตใจชาวเมือง.

ตัวเมือง

หมายถึงน. ย่านใจกลางเมือง มักมีแม่นํ้าหรือกำแพงล้อมรอบ.

ลงโกศ

หมายถึงก. บรรจุศพลงในโกศ, เข้าโกศ ก็ว่า.

สรุง

หมายถึง[สุง] (กลอน) น. อำนาจ, เดช.

ปรุง

หมายถึง[ปฺรุง] ก. ประสมหรือประกอบให้เหมาะส่วน.

โดมไพร

หมายถึงน. แนวป่า. (ข. ฎงไพฺร).

คณิกา

หมายถึงน. หญิงงามเมือง. (ป., ส.).

ช่วงเมือง

หมายถึง(โบ) น. เมืองเล็กที่ขึ้นแก่ประเทศราช.

ฆรณี

หมายถึง[คอระนี] น. แม่เรือน, เมีย. (ป., ส.).

ท่อ

หมายถึง(โบ) ก. ตี เช่น ขุนสามชนเจ้าเมืองฉอดมาท่อเมืองตาก กูไปท่อบ้านท่อเมือง. (จารึกพ่อขุนรามคำแหง).

ผ้าพันคอ

หมายถึงน. ผ้าสำหรับพันคอเพื่อกันหนาวเป็นต้น.