ผลการค้นหา

ทุบตี

หมายถึงก. ทำร้ายร่างกายด้วยการทุบ ตี เตะ ต่อย เป็นต้น.

มโหระทึก

หมายถึงน. กลองโลหะชนิดหนึ่ง ใช้ตีเป็นสัญญาณและประโคม.

ดุริย,ดุริย-,ดุริยะ

หมายถึงน. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย).

ศุลการักษ์

หมายถึง[สุนละการัก] น. เจ้าหน้าที่รักษาศุลกากร.

กาลัญญุตา

หมายถึง[กาลันยุตา] น. ความเป็นผู้รู้กาล. (ป.).

บาดแผล

หมายถึงน. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะถูกตีฟันทิ่มแทงเป็นต้น.

เดียร,เดียระ

หมายถึง[เดียน, เดียระ] (แบบ) น. ฝั่ง. (ป., ส. ตีร).

ตีห่าง

หมายถึงก. ตีตัวออกหาก, ไม่คบหาสมาคมด้วยเหมือนเดิม.

ท้องเฟ้อ

หมายถึงว. อาการที่ลมในกระเพาะตีขึ้นเพราะอาหารไม่ย่อยและเป็นพิษ.

เบาไม้

หมายถึงว. ว่านอนสอนง่าย ไม่ค่อยถูกเฆี่ยนถูกตีนัก (ใช้แก่เด็ก).

ดอย

หมายถึงก. ผูก, มัด, ตอก, ชก, ตี, ปา, ทอย.

ธัญมาส

หมายถึง(โบ) น. มาตราตวง เท่ากับ ๗ อูกา. (ป.).