ตัวกรองผลการค้นหา
ขี้จาบ
หมายถึง(ปาก) ว. หยาบคาย เช่น ชาติอ้ายขี้จาบปราบเพื่อนบ้าน. (รามเกียรติ์ พลเสพย์).
ออกเรือน
หมายถึงก. แยกจากเรือนพ่อแม่ไปอยู่เรือนใหม่เนื่องในการมีผัว.
ชวด
หมายถึง(ปาก) น. พ่อหรือแม่ของปู่ ย่า ตา ยาย, ทวด ก็ว่า.
ศวศุระ
หมายถึงน. พ่อตา, พ่อผัว. (ส. ศฺวศุร; ป. สสฺสุร).
สิ้นบุญ
หมายถึงก. หมดบุญ, ตาย, เช่น เขาเป็นลูกกำพร้า พ่อแม่สิ้นบุญไปหลายปีแล้ว.
ลูกขวัญ
หมายถึงน. ลูกที่พ่อแม่รักมากที่สุด, ลูกแก้ว หรือ ลูกแก้วลูกขวัญ ก็เรียก.
ลูกชักครอก
หมายถึงน. ลูกปลาจำพวกปลาช่อนที่ตามพ่อเป็นฝูง ๆ, ลูกครอก ก็ว่า.
บิตุละ,บิตุลา
หมายถึง(แบบ) น. ลุง, อา, (พี่น้องผู้ชายข้างพ่อ). (ป. ปิตุล).
ลูกนอกคอก
หมายถึงน. ลูกที่ประพฤติไม่ตรงตามที่พ่อแม่สั่งสอน หรือตามธรรมเนียมประเพณีของบรรพบุรุษ.
กระทาสี
หมายถึง(กลอน) น. ทาส เช่น เหมือนไพร่ชาติชั่วช้ากระทาสี. (นิ. สุรสีห).
กระลี
หมายถึงน. สิ่งร้าย, โทษ. ว. ร้าย เช่น กระลีชาติ กระลียุค.
สิงคลิ้ง
หมายถึง(กลอน) ว. งามอย่างสง่า เช่น บพิตรพ่องามสิงคลิ้ง. (ลอ).