ผลการค้นหา

เสียงแปร่ง

หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากเสียงที่พูดกันเป็นปรกติในถิ่นนั้น ๆ.

เสียงเลื่อน

หมายถึงน. เสียงร้องเพลงที่ผิดระดับไปทีละน้อย ๆ.

เสียงสวรรค์

หมายถึงน. เสียงของประชาชนในระบอบประชาธิปไตยที่รัฐบาลควรรับฟัง ในความว่า เสียงประชาชนคือเสียงสวรรค์.

เสียงหวาน

หมายถึงน. น้ำเสียงไพเราะนุ่มนวลน่าฟัง.

ปากเสียง

หมายถึงก. โต้เถียง, ทะเลาะ, ในคำว่า เป็นปากเสียง มีปากเสียง. น. ผู้พูดหรือโต้เถียงแทน เช่น ผู้แทนราษฎรเป็นปากเสียงของประชาชน.

อั้ก,อั้ก ๆ,อั๊ก,อั๊ก ๆ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นหรือเสียงดื่มนํ้าอย่างเร็วเป็นต้น.

เสียงเกรี้ยว

หมายถึงว. อาการที่เปล่งเสียงอย่างโกรธจัด เช่น เขาคงกำลังโกรธอยู่ เราพูดด้วยดี ๆ กลับตวาดเสียงเกรี้ยว, เสียงเขียว ก็ว่า.

เสียงเหน่อ

หมายถึงน. เสียงพูดที่เพี้ยนไปจากสำเนียงมาตรฐาน.

กระเกรียว

หมายถึง(โบ; กลอน) ว. เสียงดังเกรียว ๆ เช่น ก็ร้องกระเกรียวเฉียวฉาว. (สุธน).

หึ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.

พัวะ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.

ช้าก่อน

หมายถึงเป็นคำขอร้องให้รั้งรอไว้ก่อน.