ตัวกรองผลการค้นหา
คุ้ย
หมายถึงก. ใช้มือ เท้า หรือสิ่งอื่นตะกุยขึ้นมา.
บาทบงสุ์
หมายถึง[บาดทะ-] น. ละอองเท้า. (ป. ปาทปํสุ).
ปโยนิธิ
หมายถึงน. “ที่รับน้ำ” คือ ทะเล. (ส.).
มหาราชลีลา
หมายถึงน. เรียกท่านั่งที่ห้อยเท้าขวาลงเท้าซ้ายงอพับขึ้นไปสอดไว้ใต้โคนขาขวา.
ทำนบ
หมายถึงน. สิ่งก่อสร้างที่ปิดกั้นลำน้ำไม่ให้น้ำไหลผ่าน.
สะดืออ่าง
หมายถึงน. รูเหนือท่อน้ำทิ้งที่อ่างล้างหน้าหรืออ่างอาบน้ำเป็นต้น สำหรับให้น้ำไหลลงสู่ท่อน้ำทิ้ง.
เรี่ยราด
หมายถึงว. กระจายไปอย่างเลอะเทอะ เช่น น้ำหกเรี่ยราด น้ำแกงหกเรี่ยราด.
ลำประโดง
หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน, ลำกระโดง ก็ว่า.
ราไชศวรรย์
หมายถึง[ราไชสะหฺวัน] น. ราชสมบัติ. (ส.).
เขย่ง
หมายถึง[ขะเหฺย่ง] ก. ยืนด้วยปลายเท้า, พยุงตัวให้สูงขึ้น.
ข้ามน้ำข้ามทะเล,ข้ามน้ำข้ามท่า
หมายถึง(สำ) ก. ต้องฟันฝ่าอุปสรรคและความลำบากต่าง ๆ กว่าจะได้ผลสำเร็จ.
ส้น
หมายถึงน. ส่วนท้ายของเท้า เช่น อย่าเดินลงส้น รองเท้ากัดส้น, เรียกเต็มว่า ส้นเท้า, ส่วนท้ายของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ส้นปืน.