ตัวกรองผลการค้นหา
ลมพัดหลวง
หมายถึงน. ลมตะโก้. (ดู ตะโก้ ๒).
อปาน,อปาน-
หมายถึง[อะปานะ-] น. ลมหายใจออก. (ป., ส.).
อึงอล
หมายถึงว. ดังลั่น เช่น เสียงคลื่นลมอึงอล.
หลอดลม
หมายถึงน. ทางเดินอากาศหายใจส่วนล่าง อยู่ระหว่างท่อลมส่วนอกกับถุงลมปอด. (อ. bronchus, lower airways).
พยัชน์
หมายถึง[พะยัด] น. พัด. (ส. วฺยชน).
ประลัยวาต
หมายถึงน. ชื่อศรที่แผลงให้เกิดลม.
พาต
หมายถึงน. ลม. (ป., ส. วาต).
หวิว,หวิว ๆ
หมายถึงว. มีความรู้สึกที่ดูเหมือนใจจะขาดไป เช่น รู้สึกใจหวิวคล้ายจะเป็นลม, มีความรู้สึกหวาดอย่างใจหาย เช่น ขึ้นไปในที่สูง ๆ ใจมักจะหวิว ๆ; มีเสียงดังเช่นนั้น เช่น ลมพัดหวิว ๆ.
ยุคันตวาต
หมายถึง[ยุคันตะ-] น. ลมในที่สุดยุค หมายความว่า ลมที่มาทำลายโลกเมื่อสิ้นยุค. (ป.).
พะเยิบพะยาบ
หมายถึงว. อาการที่โบกหรือกระพือขึ้นลงช้า ๆ (ใช้แก่สิ่งที่เป็นผืนแผ่นบาง ๆ หรือที่อ่อนไหวได้ในตัว), เช่น หลังคาเต็นท์ถูกลมพัดพะเยิบพะยาบ.
ว่าวเหลิง,ว่าวเหลิงลม
หมายถึง[-เหฺลิง] น. ว่าวติดลมส่ายไปมาบังคับไม่อยู่. (สำ) ว. เพลินจนลืมตัว เช่น กลัวต้องลมแล้วจะหาวเหมือนว่าวเหลิง. (อภัย).
ระรวย
หมายถึงว. รวย ๆ, แผ่ว ๆ, เบา ๆ, เช่น หายใจระรวย ลมพัดมาระรวย; ส่งกลิ่นหอมน้อย ๆ เช่น หอมระรวย.