ผลการค้นหา

บุพพัณหสมัย

หมายถึง[-พันหะสะไหฺม] น. เวลาเบื้องต้นแห่งวัน, เวลาเช้า. (ป. ปุพฺพณฺหสมย; ส. ปูรฺวาหณ + สมย).

ห่าง,ห่าง ๆ

หมายถึงว. ไกล เช่น ห่างหูห่างตา บ้านอยู่ห่างถนนมาก, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น ห่างไกล; ไม่ชิด เช่น ญาติห่าง ๆ, ไม่ถี่ เช่น มีลูกห่าง.

ทำเวลา

หมายถึงก. ทำให้ได้เวลาตามกำหนด, เร่งให้เร็วขึ้น.

รุ่งสว่าง

หมายถึงน. เวลาจวนสว่าง ยังแลเห็นอะไรไม่ชัด.

ฤดูกาล

หมายถึงน. เวลา, คราว, เช่น ฝนไม่ตกตามฤดูกาล.

ตรู่

หมายถึง[ตฺรู่] น. เวลาสาง ๆ เริ่มเห็นแสงเงินแสงทอง.

ตาตั้ง

หมายถึงว. อาการที่ตาแข็งและเหลือกในเวลาชัก.

ผัดเพี้ยน

หมายถึงก. ขอเลื่อนเวลาอยู่เรื่อย ๆ, เพี้ยนผัด ก็ว่า.

เจ็บท้อง

หมายถึงก. อาการเจ็บท้องเวลาจะคลอดลูก.

สนธยา

หมายถึง[สนทะ-] น. เวลาโพล้เพล้พลบคํ่า, บางทีใช้ว่า ยํ่าสนธยา; ช่วงเวลาที่ต่อระหว่างกลางวันกับกลางคืน คือเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้นหรือพระอาทิตย์ตก. (ส.).

เบิกอรุณ

หมายถึง(แบบ) ว. เช้าตรู่, เริ่มเห็นแสงเงินแสงทอง, (ใช้แก่เวลา).

รุ่งสาง

หมายถึงน. เวลาจวนสว่าง ยังแลเห็นอะไรไม่ชัด.