ตัวกรองผลการค้นหา
หยิบยก
หมายถึงก. ยกขึ้นอ้าง เช่น หยิบยกเรื่องอดีตขึ้นมาพูด, (กลอน) ยกหยิบ.
แห้
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงหมาคำราม, เขียนเป็น แฮ่ ก็มี.
ขี้ตืด
หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว ก็ว่า.
ขึ้นซัง
หมายถึงก. เข้าอยู่ในที่ซึ่งไม่มีใครจะทำอันตรายได้แล้ว, นั่งซัง ก็ว่า.
มารหัวขน
หมายถึง[มาน-] (ปาก) น. ลูกที่อยู่ในท้องซึ่งยังไม่ปรากฏว่าใครเป็นพ่อ หรือไม่มีใครรับว่าเป็นพ่อ.
ขี้ราดโทษล่อง
หมายถึง(สำ) ก. ทำผิดเอง แล้วกลับโทษผู้อื่น.
ขี้ก้อนใหญ่ให้เด็กเห็น
หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งที่ไม่สมควรให้ผู้น้อยเห็น.
บุ่มบ่าม
หมายถึงว. ที่ขาดความยับยั้งไม่เกรงใจใคร.
ไผ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ส. ใคร.
นั่งซัง
หมายถึงก. เข้าอยู่ในที่ซึ่งไม่มีใครจะทำอันตรายได้แล้ว, ขึ้นซัง ก็ว่า.
เล่นสัปดน
หมายถึงก. กระทำในสิ่งที่หยาบโลน, กระทำอุตรินอกแบบนอกแผน เช่น เด็กเล่นสัปดน เอาประทัดผูกหางหมาแล้วจุด.
หนามแหลมไม่มีใครเสี้ยม
หมายถึง(สำ) น. คนที่มีปฏิภาณไหวพริบตามธรรมชาติโดยไม่ต้องมีใครสอน, มักใช้เข้าคู่กับ มะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึง.