ผลการค้นหา

เห่เรือ

หมายถึงน. ทำนองที่ใช้ร้องเมื่อเวลาพายเรือพระที่นั่งในกระบวนพยุหยาตราทางชลมารค.

เช้า

หมายถึงน. เวลาระหว่างรุ่งสว่างกับสาย, เวลาตั้งแต่รุ่งสว่างถึงเที่ยง. ว. ที่อยู่ในช่วงเวลาตั้งแต่รุ่งสว่างถึงเที่ยง เช่น รอบเช้า ผลัดเช้า; เร็วกว่าเวลาที่กำหนดในระหว่างรุ่งสว่างกับสาย เช่น มาแต่เช้า; โดยปริยายหมายความว่า ก่อนเวลาที่กำหนด.

ระหกระเหิน

หมายถึงก. ด้นดั้นไปด้วยความลำบาก, เร่ร่อนไปด้วยความลำบากยากเย็น, เช่น ชีวิตของเขาต้องระหกระเหินอยู่ตลอดเวลา, ระเหินระหก ก็ใช้.

กลางคืน

หมายถึงน. ระยะเวลาตั้งแต่ยํ่าคํ่าถึงยํ่ารุ่ง, (กฎ) เวลาระหว่างพระอาทิตย์ตกกับพระอาทิตย์ขึ้น.

ทินาท

หมายถึง(โหร) น. เวลาตั้งแต่ยํ่ารุ่งถึงเที่ยงวัน.

ยื่นหมูยื่นแมว

หมายถึง(สำ) ก. แลกกันโดยต่างฝ่ายต่างให้และรับในเวลาเดียวกัน.

ผัดวันประกันพรุ่ง

หมายถึง(สำ) ก. ขอเลื่อนเวลาออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า.

เพี้ยนผัด

หมายถึงก. ขอเลื่อนเวลาให้ผิดไป, ผัดเพี้ยน ก็ว่า.

มะลำ,มาลำ

หมายถึงน. เวลาคํ่ามืด, กลางคืน. (ช.).

เข้าเวร

หมายถึงก. เข้าอยู่รักษาหน้าที่ตามเวลาที่กะกันไว้.

เข้าแว่น

หมายถึงก. ถึงวัยหรือเวลาที่ต้องสวมแว่นตา.

คาบชุด

หมายถึงน. ชื่อปืนเล็กยาวอย่างโบราณ ใช้ชุดจุดดินหูเวลายิง.