ผลการค้นหา

กระโดง

หมายถึงน. ใบเรือ เช่น เสากระโดง คือ เสาใบเรือ; ส่วนที่อยู่บนหลังปลาบางชนิด เช่น ปลากัด ปลาฉลาม มีลักษณะเป็นแผ่นตั้งคล้ายใบเรือ. (ข. โกฺฎง ว่า ใบเรือ).

ใช้ใบ

หมายถึงก. กางใบแล่นเรือ.

บานกระทุ้ง

หมายถึงน. บานหน้าต่างที่ปิดงับและเปิดค้ำขึ้นได้.

เม้น

หมายถึงก. ปิดริม, พับริม, เม้ม ก็ว่า.

อุบล

หมายถึง[-บน] น. บัวสาย. (ป. อุปฺปล; ส. อุตฺปล).

โกกนุท

หมายถึง[โกกะนุด] น. บัวแดง. (ป., ส. โกกนท).

กุ้งฟัด

หมายถึงน. กุ้งแห้งที่เอาเปลือกออก.

ควงแขน

หมายถึงก. เอาแขนคล้องกัน.

เสื่อผืนหมอนใบ

หมายถึงน. สำนวนที่เนื่องมาจากการที่คนจีนจากเมืองจีนเดินทางโดยเรือสำเภาเข้ามาทำมาหากินในเมืองไทย โดยไม่มีทรัพย์สมบัติหรือข้าวของติดตัวมานอกจากเสื่อกับหมอนเท่านั้นแล้วสามารถตั้งเนื้อตั้งตัวได้; โดยปริยายหมายถึงมีสมบัติติดตัวเพียงเล็กน้อย แต่มีวิริยอุตสาหะแล้วสามารถตั้งเนื้อตั้งตัวได้.

เหียน

หมายถึงก. หัน เช่น เหียนใบเรือ.

งับ

หมายถึงก. ปิดอย่างไม่สนิทหรือปิดอย่างไม่ลงกลอน เช่น งับประตู; อาการที่อ้าปากคาบหรือกัดโดยเร็ว.

นุ่งกระโจมอก

หมายถึงก. นุ่งผ้าถุงสูงปิดอก.